برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید
مصاحبه امروز من با دکتر پروانه شاطری، پژوهشگر، معلم و استاد دانشگاه و از فعالانNon-Governmental Organisation است. حدود چهارسال از اولین دیدار من و خانم شاطری میگذرد با این وجود هر بار که او را میبینم انگارتازه با او آشنا شده ام زیرا تنها چیزی که در او ثابت میماند، حس مهربانی عمیق، ذات پرسشگر و ذهن پویای اوست. مصاحبه من با خانم شاطری در حالی انجام شد که من در اصفهان و خانم شاطری در تهران بودند. تمام تلاش من در طول مصاحبه ام این بود سوالات کوتاهی بپرسم و اجازه بدهم تا این روحیه پژوهش خانم شاطری بیشتر از هرچیزی نظر شما مخاطبین را جلب کند چون این مهم ترین چیزی بود که من از او درطی این سال ها آموخته ام حتی در پایان این مصاحبه او به من گفت: قلمت رو هیچوقت زمین نزار چون خشک میشه! برای شروع لطفا بیوگرافی ای از خودتان شرح دهید؟ خب همانطوری که می دانید در حال حاضر تدریس میکنم پیش تر مدیر مدرسه بودم. ابتدا در دانشگاه علامه طباطبائی قبول شدم و در آن جا رشته تکنولوژی آموزشی می خواندم. سپس جذب آموزش و پرورش شدم و فعالیتم را شروع کردم. سال اول دانشجویانی از تربیت معلم داشتم و به آن ها تدریس می کردم و بعد از مدیریت که به روایت همکارانی که در آن زمان با من کار کردند، موفق بودم، باز هم به کار آموزش و در کنار آن پژوهش پرداختم. من پس از قبول شدن در ارشد، از خوزستان مهاجرت کردم و به تهران آمدم و این دوران را با معدل الف (حدود ۱۸/۸۶) گذراندم و بعد از آن با رتبه سه دکتری جامعه شناسی تمام کردم و اکنون هم یک سال است که درسم را تمام کردم. سبک کاری خودتان را چگونه توصیف می کنید؟ همانطوری که می دانید، زندگی کاری من در واقع دو بخش شده است یکی بخش پژوهش و دیگری کار آموزش. در روابطم با بچه های دبیرستان، اعتماد برایم بسیار اهمیت دارد و درجریان قرار گرفتن علایق و مشکلاتشان برایم جذاب است. البته مشکلات آن ها مرا ناراحت میکند ولی دانستن این مسائل برایم اهمیت دارد. در کار پژوهش، تلاشم این است که دقت بسیار بسیار بالایی داشته باشم و مقالات خوبی بنویسم. اگر بخواهید یکی از خواسته های خودتان را در مقام آموزگار و استاد بیان کنید، آن خواسته چه است؟ یکی از خواسته های من این است که افراد در مقام معلمی بتوانند بعضی اطلاعاتی که بچه ها نمی توانند از آموزش رسمی یا خانواده دریافت کنند را در اختیارشان بگذارند تا نسل آینده بتوانند جذب بازار کار شوند یا آینده روشن مخصوص خود را بسازند. دانش آموزان دبیرستانی من (که دختر هستند)، باید ایمان داشته باشند که یک زن قدرت دارد و دامنه دانش و مهارتی که می آموزند، می تواند این قدرت را افزون کند. به عنوان مثال هفته گذشته در یکی از همین بحث ها درباره آینده شغلی، یکی از دانش آموزان می گفت من علاقه ای به رشته تحصیلی ام ندارم و علاقه به کار آزاد دارم و این دانش آموز آنقدر زیبا صحبت کرد که من به مدیریت گفتم در هفته مشاغل از این دانش آموز به عنوان سخنران استفاده شود چراکه با کلامش بسیار قدرتمند اقناع می کرد و این قدرت بچه های دیگر را تشویق و ترغیب می کرد که راه موفقیت فقط از دانشگاه عبور نمی کند و بچه ها باید در زمینه های دیگر نیز استعدادشان را کشف کرده و پرورش بدهند. هم حرفه های شما، خواه پژوهشگر، خواه آموزگار ویا خواه فعال محیط زیستی مطمئنا علاقمند هستند که بدانند شما برای ارتقای شغل و مهارتتان چه کار هایی انجام می دهید؟ مسلما مطالعه در کنار شغل ادامه دارد ولی مثلا من در امر پژوهش هر بار که مطالعه جدیدی انجام میدهم، احساس میکنم نکات جدید تازه زیادی آموخته ام. برایم خیلی مهم است وقتی این کار را بدست کسی میدهم تا بخواند، مرا خیلی جدی نقد کند تا هرروز در کارم بهتر شوم. پس معتقد هستید که خود کار پژوهش شما را ارتقا می بخشد؟ احساس من این است (بواسطه همین پژوهش ها) و نوشتن مقالاتم خیلی زیاد تر یاد میگیرم. درباره شغل شما یا بهتر بگویم مشاغل شما، صحبت های زیادی کردیم ولی حقیقت این است که سبک زندگی و منش شما موجب این مسیر شغلی شده است. مطمئنا هم من و هم کسانی که در آینده از این مصاحبه استفاده می کنند علاقمند هستیم که بدانیم در خارج از محیط کار، تفریح شما چیست که باعث این روحیه می شود؟ خب من به مطالعات اکتشافی علاقه زیادی دارم یادم هست اولین بار رساله دکتری من درباره روانشناسی در حوزه محیط زیست بود و اولین بار که استارت این ایده برای من خورد، در یکی از کلاس های درسی توپ را وسط انداختم و از بچه ها خواستم به هم پاس بدهند و جواب بدهند. متوجه شدم پس از چهار یا پنج دقیقه صحبت، بچه ها(بر خلاف دیگر بحث ها) گفتند لطفا بحث را عوض کنید و در مورد دیگری صحبت کنید. از آن ها پرسیدم چرا؟ در پاسخ به من گفتند این موضوع اصلا جالب و قشنگ نیست لطفا بیایید درباره ارتباط دختر و پسر باهم صحبت کنیم. در آن جا بود که سوالی در ذهنم ایجاد شد. به عقیده من هر پژوهشی با سوالی جدی آغاز می شود. سوالم این بود چرا دانش آموزان و بعد تر دانشجویانی که از آن ها خواسته بودم باهم در این باره گفتگو کنند، به محیط زیست علاقمند نیستند؟ برای پاسخ به این سوال با یک فرد فعال محیط زیستی در این مسیر قرار گرفتم و مسیر را ادامه دادم. همچنین بیرون از محیط کار، به دورهمی و مهمانی علاقمندم و با دوستان و خانواده خیلی به من خوش میگذرد و از آن جمع ها انرژی و لذت دریافت میکنم. من احساس میکنم آن مطالعه در حوضه محیط زیست برای شما خیلی مهم بوده است و ماجرا هنوز همین طور ادامه دارد، آیا همین طور است؟ من علاقمند هستم و (بیرون از کاری) در برخی از فعالیت های NGO ها هم شرکت میکنم. پس روی همین موضوع کمی درنگ کنیم، به نظر شما چرا دانشجویان و دانش آموزان علاقه زیادی به موضوعات این چنینی نداشتند؟ خب من برای این موضوع تحقیقات کاملی انجام دادم و در قالب یک مقاله ارائه کردم که داوری هم شده است ولی هنوز چاپ نشده است، حتما برای تو یک نسخه از آن را می فرستم! من می خندم، خانم شاطری علاقه زیادی به نوشتن دارند و مطمئن هستم این مقاله ایشان هم بسیار عالی خواهد بود. از ایشان پرسیدم چرا به نوشتن علاقه دارید؟ من در اغلب اوقات آزادم دوست دارم بنشینم و مقاله بنویسم و از این کار خیلی لذت میبرم. اگر مدتی این کار را انجام ندهم احساس میکنم انگار عقب افتاده ام، چیزی را از دست داده ام یا چیزی را گم کرده ام به همین دلیل دوباره سعی میکنم تمرکز کنم و چیزی بنویسم. مطمئنا با وجود اینکه به شغل هایتان علاقمند هستید، چالش ها و موانع سختی هم وجود دارد. چه چیزی به شما برای ادامه مسیر به خصوص به عنوان یک دبیر در میان بچه های دبیرستان امید می بخشد؟ وقتی احساس میکنم دانش آموزم متوجه شده است که تصمیم درست چیست و آن را دنبال می کند این خیلی امیدوار کننده است. حتی اگر در بین صد نفر، پنج نفر هم راهشان را پیدا کنند یعنی ما توانستیم موفق بشویم و در یک حداقلی اثر گذار باشیم. در بخش دیگر یعنی تحقیق و پژوهش هم دیده شدن مقالات و مطالب میتواند بسیار مهم باشد. در این جا مصاحبه من با پروانه شاطری به اتمام رسید امیدوارم نکات این مصاحبه برای شما مفید فایده بوده باشد.
بیوگرافی
سبک کاری
همه افرادی که با شما در ارتباط بوده اند می دانند که کلاس های شما همیشه به مطرح کردن بحث های داغ جامعه شناسی و تحلیل فرهنگی معروف است، اخیرا در این بحث های جذاب چه نکته یا اتفاق جالبی برایتان وجود داشت؟افزایش مهارت و پیشرفت در حرفه
لایف استایل
فعالیت در حوزه محیط زیست و مقاله نویسی